Zonne-energiebedrijven
            verdienen miljarden – op
          kosten van de verbruikers
                      Van Anselm Waldermann
           
         
        vertaling van het op 4 april 2007 op Spiegel_Online
            verschenen stuk:
          P.J. Segaar/Polder PV
        Net een half procent – dat
              is het aandeel van zonnestroom in de Duitse elektriciteitsproductie.
              Desondanks realiseren
          de
              zonne-energiebedrijven afgrijselijke winsten, het gelag wordt door
              de verbruikers betaald.
                Zo valt af te leiden uit een studie van de branche, waar de Spiegel
            Online de hand op heeft weten te leggen.
        Hamburg – "Iemand die een zonnestroomsysteem koopt,
          is meestal een idealist. Normaal gesproken moet je dat wel zijn, want
          de aanschaf
            van zo’n systeem loont zich voor burgers zelden. Tot deze gevolgtrekking
            komen de analisten Joel Conkling en Michael Rogol van het in Boston
            zetelende adviesbureau Photon Consulting. In hun studie “The
            True Cost of Solar Power”, die ter beschikking is gekomen van
            Spiegel Online, werd door hen de productiekosten van PV-systemen
            onderzocht. De uitkomst: de producenten schuiven hun beurzen vol,
            de rekening wordt door de stroomklanten betaald.
        Extra pikant: de zonnestroom sector heeft de uitkomsten van dit
            onderzoek zelf bevestigd. Voor publicatie hebben de auteurs alle
            relevante data aan de bedrijven ter controle voorgelegd. Het antwoord:
            De verklaringen kloppen.
        In essentie geeft het onderzoek aan dat zonnestroom systemen
          steeds goedkoper geproduceerd kunnen worden. De zonne-energie bedrijven
                geven deze efficiëntieverbeteringen echter niet verder door
                in de afzetketen: burgers die hun dak willen laten volleggen,
            moeten daarvoor evenveel betalen als ruim drie jaar geleden.
        “De prijzen voor zonnestroomsystemen zijn ontkoppeld van de
            productiekosten”, zo wordt het in genoemde studie gesteld. “Kostenbesparingen
            worden niet automatisch verder gegeven aan de klanten”. Met
            andere woorden: de markt functioneert niet meer. Daarbij komt ook
            nog dat er uit zonlicht meer elektriciteit gewonnen kan worden dan
            een paar jaar geleden, echter niet voor de (aanschaf-)prijzen van
            destijds.
        De schuldige is uitgerekend het Erneuerbare Energien
          Gesetz (EEG). Het garandeert de bezitter van een zonnestroom systeem
          afname van
            zijn elektriciteitsproductie voor een vaste prijs. Destijds lag die
            prijs nog rond 50 eurocent per kWh (voetnoot
            1). Ter vergelijking:
          conventionele elektriciteit kost bij de Leipziger Energiebeurs slechts
          rond 5 eurocent.
        Ondanks de hoge vergoeding loont het voor de huisbezitter
          steeds minder om een zonnestroom systeem te kopen. De winsten worden
          echter
            opgestreken door producenten als de grote concerns Sharp, Q-Cells
            of Solarworld. Omdat vanwege de hoge vergoeding die door de Staat
            is opgelegd (“staatliche Vergütung”; zie voetnoot
            2) de vraag het
            aanbod overstijgt (voetnoot 3). En dus kunnen de PV-aanbieders gewoon
            hun eigen prijs bepalen.
        Destijds kostte een PV-systeem bij de productie iets
          minder dan 2.900 Euro/kWp. Rond 2010 zal deze prijs volgens genoemde
          studie
            naar ongeveer 2.100 Euro/kWp kunnen dalen. En daarmee zouden ook
            de opwekkosten van de elektriciteit flink kunnen dalen – in
            het zonnige zuid Duitsland met maar liefst 40 procent tot 15 eurocent
            per kWh. En daarmee zou zonnestroom voor het eerst goedkoper worden
            dan reguliere (grijze) elektriciteit voor huishoudens, waarvoor de
            verbruikers in Duitsland momenteel ongeveer 18 eurocent/kWh moeten
            betalen.
                  In het debat rond de stroom”mix” in
          de nabije toekomst zou dat een sensatie zijn: Eindelijk wordt zonnestroom
          concurrerend,
            probleemloos kan ze de concurrentie met andere energiedragers als
            steenkool en uranium aan. De groei van zonnestroom zou niets meer
            in de weg staan, het aandeel in de stroomproductie kan duidelijk
            veel meer worden dan die miezerige (voetnoot
            4) 0,5 procent van vandaag. “20
            tot 30 procent” houdt Anne Kreutzmann van het Duitse vaktijdschrift “Photon” voor
            mogelijk.
        Realistisch bekeken zal dat echter niets gaan worden:
          Omdat de subsidiëring
                van staatswege (voetnoot 2) de prijs voor zonnestroomsystemen
          kunstmatig naar boven drijft, loont de aanschaf voor burgers nog nauwelijks.
        Tot vergelijkbare conclusies komt het consumententijdschrift “FINANZtest”.
            In haar februarinummer werd het rendement onderzocht, waarmee huisbezitters
            met een PV-systeem te maken krijgen (voetnoot
            5). Uitkomst: afhankelijk
          van de aanschafprijs en van de lokale zoninstraling, is het rendement
          vaak
            negatief. In het ergste geval verliezen de privé investeerders
            jaarlijks 3,3 procent van hun ingebrachte kapitaal. Als ze voor de
            financiering van het PV-systeem een krediet zouden opnemen, is het
            helemaal ernstig: Dan komt daar overheen ook nog eens de rentelast.
        Overwinsten van 151 procent
        Geheel anders ziet het er uit bij de producenten. Dankzij
          de hoge systeemprijs voor de PV installaties, worden ze steeds rijker.
              Het in Bonn zetelende Solarworld bijvoorbeeld, heeft de winsten
          in
              het
                laatste jaar met 151 procent naar 130,6 miljoen euro zien toenemen.
                De aandelenkoers steeg met zo’n 50 procent. Vergelijkbaar
                is de situatie bij Q-Cells in Thalheim (Sachsen-Anhalt, voormalig
                Oost-Duitsland):
                hier sprong de winst met 143 procent naar 97,1 miljoen euro,
            de aandelenkoers steeg met ongeveer 100 procent.
        Dit alles terwijl genoemde bedrijven gemiddeld onder
          gunstige condities produceren. Zojuist heeft de in Erfurt zetelende
          firma Ersol aangekondigd          dat hun productiekosten tot volgend jaar rond de 25 procent verminderd
                kunnen worden. Andere ondernemingen hebben vergelijkbare efficiëntieverbeteringen
            op de rol staan.
        Een miljard euro voor zonnestroom
        De klanten zullen van dit alles weinig merken. Omdat
          de vergoeding voor zonnestroom volgens het dictaat van het EEG jaarlijks
          5 procent
            daalt. Voor de producenten is er dan ook geen grondslag om de prijzen
            voor hun installaties wezenlijk te verminderen. Op kosten van het
            algemeen belang worden hun winsten immer groter. In totaal moesten
            de stroomconsumenten vorig jaar volgens “Photon” een
            miljard Euro voor zonnestroom betalen.
        In de grote Duitse coalitie (CDU/CSU/SPD) gaan dan ook
          stemmen op, om een forse vermindering van de “feed-in” tarieven af
            te dwingen. “Het is duidelijk geworden, dat de hoge feed-in
            tarieven geen prijsdalende werking voor (de aankoop van) zonnestroom
            installaties geven”, aldus de vice-president van de CDU Katherina
            Reiche. “We moeten deze ontwikkelingen corrigeren en de feed-in
            tarieven voor zonnestroom beduidend naar beneden bijstellen”.
            Op vergelijkbare wijze uiten leidende SPD-politici zich – zei
            het onder voorbehoud.
        Zelfs de Grünen hebben ondertussen buikpijn. Hun
          specialist in energiepolitiek Hans-Josef Fell kan zich lagere vergoedingstarieven
                absoluut voorstellen. Dat zou in ieder geval beter zijn, dan
          een
                niet-selectief deksel op de vergoedingsregeling te zetten, zegt
            hij.
        Erg snel zal er echter weinig veranderen. Zojuist heeft
          het Bundesumweltministerium namelijk besloten om de geplande “novellierung” (aanpassing)
            van het EEG uit te stellen. Tot 2009 hoeven de PV-producenten zich
            geen zorgen te maken."
        © originele Duitse stuk: Der Spiegel
        http://www.spiegel.de/wirtschaft/0,1518,475552,00.html
      
        
        
        Commentaar Polder PV
        Voetnoot 1:
        50 eurocent in 2004?
        Die 50 eurocent/kWh
          van “derzeit” (3
          jaar geleden???) klopt helemaal niet. Het document “verguetungssaetze_nach_eeg.pdf” op
            de erneuerbare energien website van het Duitse milieuministerie BMU
            stelde voor de meest gangbare (Duitse!) installaties tot en met 30
            kilowattpiek de volgende vastliggende vergoedingen vast: 2004 57,40;
            2005 54,53; 2006 51,80; 2007 49,21 eurocent per kWh. “3 jaar
            geleden” was het dus 57,40 eurocent i.p.v. de gestelde “derzeit
            rund 50 cent”. Uit deze eerste, op basis van onzorgvuldige
            informatie geponeerde sneer richting EEG blijkt wel hoe zwaar politiek
            gemotiveerd dit artikel is. Bovendien: uit genoemde marktprijs voor
            elektra (inkoopprijs voor elektraleveranciers op beurs in Leipzig
            van 5 eurocent), tegenover een uiteindelijke consumentenprijs van
            later in het artikel genoemde 18 eurocent (die ook alle zonnepaneel
            eigenaren betalen via hun separate netaansluiting voor stroomafname),
            blijkt wel wat voor sterk staaltje van lezersmisleiding dit bizarre
            artikel is…
        
        
        
        Voetnoot 2:
            De veronderstelde "staatssubsidie"
        “Staatlichen
          Vergütung”, zoals in het oorspronkelijke Spiegel stuk staat
          vermeld, is een fors misleidende en zeer suggestieve opmerking. Alle
          invoeding in het
          net wordt niet
            door de Staat betaald, maar wordt uit de inkomsten van de door de
            netbeheerders bij alle elektriciteitconsumenten (PV-systeem bezitters
            incluis), geheven EEG “Umlage” bovenop de reguliere kWh
            prijs, betaald. Een heffing, overigens, die maar een halve eurocent/kWh
            bedraagt (helft van de meetkosten), en wat een gemiddeld Duits huishouden
            bij een verbruik van 3.500 kWh/jaar, slechts max. 18 euro extra per
            jaar kost. Der Spiegel tracht hier duidelijk een politiek zeer gevoelige
            uitspraak te doen ten nadele van zonnestroom en het EEG (ontworpen
            door de Grünen/SPD), en dat is gezien de achtergronden van dit
            blad ook geheel niet verrassend te noemen (een soort van Telegraaf
            in het kwadraat).
        
        
        
        Voetnoot 3:
          Cirkelredenering?
        Contradictie met eerste zin: of het is wel interessant
          voor de burger om een PV-systeem te kopen, en er is dus
          niks aan de
          hand
            (waarom zou de PV-sector daar niet van mogen “profiteren”?);
            of het is, zoals geschetst niet (meer) interessant, en hoe komt Der
            Spiegel dan aan een aktuele “hogere vraag dan aanbod”???
            Zijn die burgers dan soms op hun achterhoofd gevallen?
        
        
        
        Voetnoot 4:
          "Miezerige" hoeveelheid zonnestroom?
        Der Spiegel rept van het woord “miezerig” om
          aan te geven hoe gering het aandeel zonnestroom (nog) is in de totale
          stroommix. Typisch politieke en uitermate misleidende term van Der
          Spiegel. Zonnestroom
          gefinancierd
          via het Erneuerbare
            Energien Gesetz (uit een werkelijk “miezerige” opslag
            van 0,5 eurocent/kWh bij alle consumenten) wordt slechts sinds het
            jaar 2000 aldus mogelijk gemaakt, en is pas echt lucratief geworden
            met de “novellierung” van het EEG in 2004. Deze laatste
            opwaardering heeft tot een onwaarschijnlijke marktgroei geleid (ongeveer
            50% in 2005) omdat die financiering volledig buiten de Staatsbegroting
            om gerealiseerd wordt. Hoe lang zijn er in Duitsland al kolencentrales
            in werking en hoeveel subsidie zit er op de kolenstroom, ook onderdeel
            van diezelfde consumentenprijs per kilowattuur? Hoeveel Europees
            belastinggeld gaat er in kernenergie gestoken worden (na voorafgaande
            mega-investeringen), en wat voor “miezerig” beetje gaat
            er naar alle duurzame energie opties??? Dat zegt der Spiegel er uiteraard
            niet bij…
        
        
        
        Voetnoot 5:
        Stiftung Warentest wel of niet negatief?
        Zie
            onderstaande link, het artikel "Die Sonnenfabrik" is
            voor 1 Euro te bekomen bij Stiftung Warentest. Uit de diverse artikelen
            die op
          die site zijn in te zien, blijkt trouwens helemaal niet dat het rendement
          zo slecht zou zijn als Der Spiegel hier lijkt te suggereren (had ik
            eerder sowieso nog nooit gehoord), en ook de korte inleiding tot
            het artikel doet dat niet vermoeden… Dus waar die bewering
        van Der Spiegel nu vandaan komt?
        http://www.stiftung-warentest.de/online/umwelt_energie/test/1493632/1493632/1494833.html
        
        
        
        Forum
        Ik laat het
          bij de eerste reactie (“17 Träume”,
            4 april 2007, 10h52), op het reeds 46 pagina’s lange forumonderdeel          met
            (12 april 2007) alweer 452 bijdragen. Kijkt u verder zelf: “Dazu
            kommen die privaten Investitionen allein der Sonnenstromanlagenbauer
            von
            5 Milliarden
            im Jahr 2006”.
            Vertaald: bovenop de reeds in de reactie genoemde grote voordelen
            van decentrale opwekking van duurzame stroom “… komen
            de private investeringen van alleen al de PV-systeembouwers van 5
            miljard euro in het jaar 2006…”
        
        
        
        Standpunt SFV
        Ter relativering
          van het “Spiegel
          verhaal”,
          laat ik u gaarne het vele malen bedachtzamere antwoord van de beroemde,
          aan de basis van het EEG staande SFV uit
          Aachen horen (wederom: vertaling P.J. Segaar/Polder PV). Uit hun prompte
          e-mail nieuwsbrief van 7 april 2007 ([sfv-energiemail] 7.4.07) de polderiaanse
          vertaling
          van
          hun respons:
        Stellingname van de SFV
        "Het heersende energiesysteem doet ons in een doodlopende
          steeg eindigen, zorgt voor de uitputting van grondstoffen en – erger
          nog – leidt
            ons regelrecht naar een klimaatcatastrofe!
        Een gering aandeel aan duurzame energie ter voorkoming
          van problemen is volstrekt niet voldoende. We hebben een volledige
          overstap op
            100 procent duurzame energie nodig. Deze opgave betekent – economisch
            bezien – het omleiden van kapitaalstromen. In een planmatige
            economie kan een dergelijke revolutie van bovenaf opgelegd worden.
            In ons economisch systeem echter wordt die sturing gerealiseerd door
            winstprikkels. De geldgevers investeren daar, waar de hoogste winsten
            zijn te realiseren. Klaarblijkelijk zijn de winsten bij het in werking
            houden van kolencentrales nog steeds te hoog – anders zou de
            energiebranche al lang vanzelf in zonnecelfabrieken geïnvesteerd
            hebben, i.p.v. maar liefst 45 (!) nieuwe kolencentrales te plannen.
        De beschuldiging, als zouden de zonnecel producenten
          miljardenwinsten maken ten laste van de stroomverbruikers, leest als
          een afleidingsmanoeuvre
            van de energiesector, die hun miljardenwinsten in kolencentrales
            investeert (en deze dus werkelijk ten laste van de stroomverbruikers
            gaan brengen, die immers door de gevolgen van de klimaatverandering
            bedreigd worden).
        Daar staat tegenover dat de winsten van de zonne-energie
          sector in nieuwe en grotere installaties en productiefaciliteiten voor
              zonnecellen worden geïnvesteerd. Wij verwelkomen die investeringen
            uitdrukkelijk."
        Wolf von Fabeck
  Solarenergie-Förderverein Deutschland (SFV)
        Kort maar krachtig, zoals het een professionele organisatie
          betaamt. De bezoekers van Polder PV mogen slechts 1 maal raden welk
          standpunt (der
          Spiegel
          of
          SFV) op
          het
          lijf
          van de
          polderjongen
          geschreven
            is…
        De laatste drie, uitvoerige en gedetailleerde links
          zijn Duitstalig. Hoogste tijd om uw Germaans weer op te gaan halen,
          beste mensen:
            duurzame energie wordt namelijk steeds meer een Duitse aangelegenheid,
            en dáár worden reuzenstappen voorwaarts gemaakt…